* * *
Φώσκει η στολή της γύμνιας σου
- ακόμα-
Της θάλασσας και τ' ουρανού
αντίκρυ
νύχτα άναστρη μόλις που
ξεμύτισε
μαύρη κι οκνή στο άρρητο
σιμά.
Κει που έπαιξα και έχασα
τον μέλλοντα της ευτυχίας μου.
...αλλά παν τόλματον...
Το : "αλλά παν τόλματον" από τη Σαπφώ.
* * *
4 σχόλια:
Νύχτα άναστρη
μόλις που ξεμύτησε..
Τι ομορφη φράση...
Να σαι καλά , Μαρία.
"Έρως αλγεσίδωρος...μυθοπλόκος."
Γητευτής ακαταμάχητος.
Ποιός τολμά να του αρνηθεί την υποταγή;
Καλησπέρα Χρίστο
Ποιος πράγματι ,Πανδώρα μου;
Καταπληκτικό σχόλιο.
Σε ευχαριστώ
Καλό βράδυ.
(Και μακριά από αλγεσίδωρους έρωτες...)
Δημοσίευση σχολίου