Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Φωτιές του Αυγούστου...


Φωτιές του Αυγούστου
Μεικτή τεχνική σε καμβά.




Ένα καραβάνι φάνηκε κι έπειτα χάθηκε
κι έσβησαν πίσω του οι στίχοι των τραγουδιών:
ας αναγνωρίσουμε ότι εμείς πεθάναμε.
Η ζωή σου παραπαίει, την ισοπεδώνουν λέξεις  
που το λεξικό δεν φανερώνει τα μυστικά τους
λέξεις που δεν απαντούν, μόνο ρωτούν - περιπλάνηση
Το δε σύμβολο είναι μετάβαση
από φωτιά σε φωτιά
από θάνατο σε θάνατο
Κι εσύ είσαι το διάβα στο αντίπερα
που ψάχνεται και γεννιέται με κάθε ιδέα:
αδύνατη του προσώπου σου η περιγραφή.


Άδωνης 
Από τη συλλογή 
"Οι αναλογίες και οι Αρχές".

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Ανάμνηση - Πάνω σε ένα ποίημα του Απολλιναίρ.




Ανάμνηση
Μεικτή τεχνική σε ξύλο.






άνοιξη αναριγούσαν τα χέρια σου 
κλωνάρια ρείκια κι εγκατάλειψη
αιώνιο να ευωδιάζει -θαρρούσα- 
ανεξίτηλα 
...

ότι έζησε να το θυμάσαι,
είπες


δε θα σε ξαναδώ ποτέ πια. 
μόνο στη μνήμη της ρεικιάς 
θα ζήσουμε για λίγο ακόμα,
κορμί ένα 
- του χρόνου ευωχία-

...

Ποτέ δεν σε ξανάδα
κι ας σε περίμενα πάντα...

***

...ότι έζησε πιο νεκρό είναι πάντα 
από ότι ποτέ δεν υπήρξε...



ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΓΚΙΓΙΩΜ ΑΠΟΛΛΙΝΑΙΡ (1880-1918)

Ένα κλωνάρι από ρεικιά στο χέρι μου ριγεί

Να το θυμάσαι το φθινόπωρο το πεθαμένο

Δε θα ξαναϊδωθούμε πια ποτέ σ’ αυτή τη γη

Πικρή ευωδιά της εποχής κλωνάρι της ρεικιάς

Και να θυμάσαι πως εγώ σε περιμένω