Κίτρινα φύλλα (Χαϊκού)

Ρόδινα μάγια (εικονοποίηση)

Νυκτάλωτο σώμα (Εικονοποίηση)

Το εικαστικό είναι κολάζ από δυο έργα του Σίλε.

"Nυκτάλωτος":

Όταν έκανα την λέξη είχα στο μυαλό μου το

"δοριάλωτος"

> δόρυ +αλίσκομαι (νικιέμαι, καταβάλλομαι, κυριεύομαι)

= αυτός που αλώθηκε, κυριεύτηκε με το δόρυ (όπλα).

Άρα βάζετε στη θέση του δόρατος το "νύκτα" και έχετε τη σημασία...

Το αλφαβητάρι της νύχτας (Εικονοποίηση)

Διονύσιος Σολωμός. (Εικονοποίηση)

"Όπου και να σας βρίσκει το Κακό, αδελφοί,

όπου και να θολώνει ο νους σας,

μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό"

Ελύτης.

Θυμήθηκα σήμερα που πλήρωνε (ο Σολωμός) για να μάθει λέξεις της γλώσσας μας.

Όσα και να πλήρωσε φτηνά μας ήρθαν οι ελεύθεροι πολιορκημένοι.

"Ο μονόλογος του Αδάμ." (Ποίηση)

Ένα από τα "μείζονα" ποιήματα μου. Σχετικά παλιό.

Εμπνευσμένο από την Γένεση 2,19 - 2,20 και τις Ελεγείες του Ντουίνο του Rilke.

Ξέρω ότι ο χώρος δεν προσφέρεται για τόσο μεγάλα έργα, αλλά .... ας πούμε ότι δοκιμάζω τις αντοχές σας... Και εκείνες του ποιήματος βέβαια.

  

Και να που τώρα πρέπει εγώ

Πέτρα να πω.

Πέτρα!

Και αίμα

και φως

και σάρκα.

Και ζώο και ζωή.

Και χους και χθων και σποδός

και οστά.

Οστά

γεγυμνωμένα.

Αλλά και θάλασσας

γυαλόπετρες

και χρόνος και άχρονος

και παν και Παν

και τίποτα...

Τίποτα (!)

[που είναι το πιο τρομερό απ’ όλα]

Για να υπάρξουν όλα αυτά

Μικρός Θεός

να πρέπει

να γίνω.

Εγώ.

Εγώ;

Εγώ που εγώ

δεν έχω!

Μη με προστάζεις

την ύπαρξη να υπάρξει να προστάξω

Λέξεις να βρω

[α, άατος, άβαξ, αβέβαιος, ἀβίωτος, άβυσσος, ἄγρα, ἀειφυγία, ἀθυμία]

τα πράγματα στο τώρα να καλέσω

Και ήλιος να μην υπάρχει

αν δεν τον ονοματίσω

μήτε και γη

μήτε και μέρα, μήτε και νύχτα

[ἄθυρμα, ἀκαιρία, ἀκαρής, ἀλγηδών, ἀλλότριος, άλογος]

Κι ακόμα

μήτε-μέρα-μήτε-νύχτα

[έσοπτρον, ἑῷος, πάγη, παίω]

Κι ότι δεν έχω ήδη καλέσει

στο όχι ακόμα

-φάντασμα πριν ακόμα υπάρξει-

να καρτέρει

και στο όχι πια

σκιά χωρίς αίμα.

ότι είχα κάποτε καλέσει κι έχω ξεχάσει πια

[παραμυθία... ῥωγμή... ψῆγμα ψυχής]

Χωρίς εμένα τίποτα να μην υπάρχει.

Να μην υπάρχεις

Μήτε εσύ

-Κι ας είσαι εγώ-

Να μην υπάρχει μήτε αυτός

-Που είναι εμείς-

Μήτε τα δέντρα

Μήτε ο Άβελ,

μήτε κι ο Κάιν

- ο πιο ανθρώπινος άνθρωπος-

Μήτε η βροχή που θα με βρέχει

Μήτε η αγάπη που το μίσος μισεί

μήτε κι εκείνη – πιο δυνατή – που και το μίσος αγαπά

Μήτε το πριν μήτε το μετά,

Μήτε το τώρα μήτε το εδώ

μήτε το εκεί-εδώ

Μήτε οι αγγέλοι.

Μήτε το εδώ-εκεί

Μήτε,

μήτε καν ο Θεός.

Χωρίς εμένα όλα να είναι

-Όλα-

όχι πια και όχι ακόμα...

Όχι

Α, όχι

Άμα ξεχάσω;

Άμα κάνω λάθος;

Λέξεις εγώ δεν ζήτησα

μικρός επί γης Θεός

του Κόσμου κύριος

μήτε αφέντης της σοφίας

να γίνω

εν ουρανοίς.

Αν ξεχάσω να πω

Τώρα;

Που θα βρω χρόνο για να πω

Πάντα και ήλιος

και ον και Ον

και έρως και ρίγος

δελφίνι

μαρτύριο και βωμός ;

Αν ξεχάσω

αμαρυλλίδα κι Απρίλη

και ανέμου λευτεριά;

Όχι... όχι...

Κι αν κάνω λάθος;

Αν πω

τίναακ

ραμέ (ή μήπως αρμέ;)

Ειμιπάρ

Ρεα ροθες

Μυράαρ

Και γαπηα

Πως θα βρουν το δρόμο τους η αγάπη και η άνοιξη

Να υπάρξουν;

όχι ... όχι... όχι...

Λέξεις εγώ δεν ζήτησα

μικρός επί γης Θεός

του Κόσμου κύριος

μήτε αφέντης της σοφίας

να γίνω

εν ουρανοίς

Όχι.

Γιατί

άμα ξεχάσω τον θάνατο να ονομάσω

Ποιος από εμάς την ύπαρξη θα αναπαύσει;

~~~~~~~~~~ ~~~ ~~~~~~~~~~

Γένεσις:

" καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς τὸν Ἀδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ Ἀδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ."

"Ελευθερίας έγκλειστος" (Εικονοποίημα)

Ένα μελαγχολικό σχόλιο στην αντίληψη

 του Αλέν Μπαντιού (και του Σαρτρ)

για την ελευθερία.

Φοίνικας. (εικονοποίηση)

Ποίηση (Εικονοποίημα)

Το (ψηφιακό) εικαστικό που χρησιμοποίησα

Ελιά (Εικονοποίηση)

Του χρόνου το μελτέμι σε ελέησε

Τις φλέβες του προικιό σου έδωσε

Παλαιά των ημερών και γαληνότατη

και πάντα νιούτσικο τώρα

σε έχρισε

Κανείς ποτέ να μη σε πειρατεύει

Μόν’ μνήμη του ανέγγιχτου

για πάντα

Να ‘σαι

Να λες

Παραμύθια για

το αλλοτινό αλλού

Απ΄ το όνειρο ως το αδικαίωτο

Να δασκαλεύεις

γδικιωμό και μια παλάμη ύστατο

Στο χλωμό χορταράκι

Και το κύμα το λευκόφτερο

Κι έτσι να ορκίζεις

Στην ευκρασία και το άδολο

Σα να κρατάς χρυσόβουλο

Τον κάθε απροσκύνητο

Του πανταχού δεσμώτη

«Όχι ήμαρτον, μωρέ

Όχι ήμαρτον

Πάντα ναι

Πάντα ναι

Κι ας είναι ανάμεσα

στο άφθονο δύσμοιρο και το εφήμερο ευοίωνο

Πάντα ναι

κι ας αγκομαχάει

Μην καρτεράτε και μην απαντέχετε,

Δεν έχει βυθό ο ουρανός

Κι αν έχει

Άμε να τον βρεις.

Σα δεν σας δοθεί το όνειρο

Μόνοι σας να το φκιάσετε.

Με απόκρημνα χρώματα

Κι ανεμόδαρτο θάμα»

Στην Αρλ. Βαν Γκογκ (Εικονοποίηση)

Στην Αρλ

η μοίρα του κόσμου ολάκερη παίχτηκε

από κάποιον τρελό

που τα χέρια του φεγγοβολούσαν

παντάνασσα αλήθεια

σαν έντυνε το

εφήμερο τίποτα

αιώνιο

Κι έναστρο μπλε

στροβίλους να χορεύουν

του ουρανού τα άμφια

με άφθονο κίτρινο

σαν ραίνονται

Και να-ναι, να-μην-είναι

λες

ηλιοτρόπια ή

οι τροπισμοί του ήλιου

έκπτωτοι κι αναστημένοι

το μέγα στο μικρό

και το μικρό στο μέγα.

Και μαύρο φτερωτό που να μην είναι

Μαύρο αλλά μόνο

σαν σκέψη που κινάει

πάνω από το στάρι

και την αγιοσύνη του

που χρόνια μας θρέφει

- κι ίσως πουλί.

Στην Αρλ,

κάποιος έμαθε στα χρώματα να βλέπουν

πιότερο μέσα μας

από ότι εμείς

και να γιορτάζουν σαν κοφτερό μαχαίρι

τον σπαραγμό και την ορφάνια.

Στην Αρλ

ένας ανέστιος τον κόσμο

σπίτι όλων μας πάσχισε να κάνει.

Λίγο έλειψε.

Μα ο κόσμος

πάντα νηστεύει το καλό.

Στην Αρλ

η μοίρα του κόσμου ολάκερη παίχτηκε.

Και χάθηκε.

Σώθηκε μόνο λίγη συμπόνια.

Ίσως...

Σιωπητήριο 23/7/18

Ένα επίγραμμα για εκείνους
που δεν θα το διαβάσουν.

Ποτέ...

In Memoriam 23/07/2018 (Ζωγραφική)

Ακρυλικά σε καμβά. 70X50.

Να μην ξεχάσουμε...

Άτιτλο. (ψηφιακό)

Το έπαθλο. (Ψηφιακό)

 Ψηφιακή παρέμβαση σε αντίγραφο του Ρούμπενς από χαμένο έργο

 του Ντα Βίντσι "Η μάχη του Anghiari

Το αντίγραφο της  μάχης του Anghiari

Ανθίζεις κόκκινο (ποίηση)

Βάρβαρη αγιοσύνη (ποίηση)

Απόσπασμα από ποίημα για τον Ντοστογιέφσκι.

Του καλοκαιριού (ποιηση - εικαστικό)

κύμα και ηλιαχτίδες

με γυμνά κορμιά

να μεθοκοπούν

κι εσύ

σκαρφαλωμένος σε

σκαλωσιές ονείρων

αδύνατο κι άχραντο γαλανό

να βόσκεις

Ανθρωπων όψεις. (Χαϊκού)

Στον αέρα (χαϊκού)

Περιήγηση /ξενάγηση με την "Αργώ"

Ζωγραφική είναι η τέχνη να κάνεις ορατή τη "μη θεατή"

και ενίοτε κρυμμένη ή και παντελώς άγνωστη "πραγματικότητα"...

Σας περιμένω στο Αγκάθι μέχρι τις 10 Μαΐου!

Όποιος θελει να κανουμε μαζι το ταξίδι με την Αργω

θα με βρει στον φιλόξενο χώρο του φίλου

Γιώργος Καρτάλος (Giorgos Kartalos) τις εξης ημερες:

Παρασκευή 5 Μαιου (11:30 - 13:30 και 19:00 - 20:30),

Σαββατο 6 Μαϊου. (11:30 - 13:30)

Τριτη 9 Μαϊου. (11:30 - 13:30 και 19:00 - 20:30), 

Τεταρτη 10 Μαϊου.(11:30 - 13:30)

Οι υπόλοιποι φίλοι μπορουν να επισκεπτονται

την εκθεση τις ωρες λειτουργίας της αιθουσας:

Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 11:30-13:30

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 19:00-20:30

Αγκάθι Κartάλος 

Μηθύμνης 12 και Επτανήσου

Αθήνα

21 0864 0250

"Αργώ - Αποδρομες και μεταισθήσεις" (Έκθεση στο Αγκάθι)

Η έκθεση συνεχίζεται μέχρι τις 10 Μαΐου.

Η παρουσία σας θα μου δώσει μεγάλη χαρά!

Όποιος θελει να κανουμε μαζι το ταξίδι με την Αργώ

θα με βρει στον φιλόξενο χώρο του φίλου Γιώργου Καρτάλου

τις εξης ημέρες:

Παρασκευη 5 Μαιου (11:30 - 13:30 και 19:00 - 20:30),

Σαββατο 6 Μαϊου  (11:30 - 13:30)

Τριτη 9 Μαϊου  (11:30 - 13:30 και 19:00 - 20:30),

και Τεταρτη 10 Μαϊου (11:30 - 13:30)

**********

Οι υπόλοιποι φιλοι μπορουν να επισκεπτονται

την εκθεση τις ωρες λειτουργίας της αιθουσας:

Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 11:30-13:30

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 19:00-20:30

(ειδικα το Σαββατο 29 Απριλίου επίσκεψη μονον κατοπιν τηλεφωνικής συνεννοησης)

Αγκάθι Κartάλος

Μηθύμνης 12 και Επτανήσου

Αθήνα

21 0864 0250

XΡΙΣΤΟΣ ΣΙΨΗΣ: AΡΓΩ – ΕΝΔΟΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΡΙΟΥ

"Όταν η ζωγραφική γίνεται ποίηση και η ποίηση ζωγραφική…"

                                                   Της Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν

Ονειρική και συνάμα διεγερτική για τη φαντασία και τον ψυχισμό μας, η εικαστική γραφή του Χρίστου Σιψή, μας συμπαρασύρει δημιουργικά σε άδηλους και συνάμα ευρηματικά συνθεμένους "κόσμους".

Τοπία-ψυχογραφήματα σε ένα χαρισματικό μεταίχμιο ανάμεσα σε ένα συγκεκριμένο  και ένα άδηλο όραμα. Όραμα σε διαρκή και αέναη  εξέλιξη , με αρχικό έναυσμα το κείμενο του Εμπειρίκου "Aργώ ή πλους αερόστατου" που  έδρασε σαν καταλύτης στη φαντασία και στον ψυχισμό του καλλιτέχνη .Και αυτό, όχι για να αναπαραχθεί από αυτόν αλλά για να τον ενθαρρύνει να  διανύσει  με τα  δικά του φτερά, τις ατραπούς και τις τροχιές που όρισε εαυτόν σε ότι αφορά την ελεύθερη ροή της φαντασίας του.

Σε ένα πάντοτε ευρηματικό μεταίχμιο  ανάμεσα  στην αφαίρεση και την ημι-παραστατικότητα, η γραφή του Σιψή- μες από μια μεγάλη ευαισθησία στο σχέδιο που συμπορεύεται χαρισματικά με τον ψυχισμό του- υποκινεί δημιουργικά και τη φαντασία του θεατή να διανύσει τις καταδικές της τροχιές.

Ουσιαστική προσφορά  στα καλλιτεχνικά  δρώμενα, η εικαστική έκφραση του αξιόλογου και δοσμένου στην τέχνη του καλλιτέχνη υποβάλλει ακόμη και στον λιγότερο ευαισθητοποιημένο στην τέχνη  θεατή, ανεξάντλητους σε δυναμικό  συνειρμούς.

Με μια μεγάλη ευαισθησία  στο ίχνος  και στην υφή των χρωμάτων, ο Σιψής υλοποιεί, εδώ, έναν μικρόκοσμο κατ εικόνα και ομοίωση του μακρόκοσμου. Μορφές , μέλη μορφών και ο κεντρικός ήρωας –το αερόστατο- αποτελούν ένα ευεργετικό πρόσχημα για να εκφράσει ο σημαντικός ζωγράφος το απόσταγμα του ψυχικού του κόσμου. Διεργασία  που σηματοδοτεί μιαν ευεργετική συνομιλία με εμάς.

Ανεπιφύλακτα θα λέγαμε, ότι κύριος πρωταγωνιστής στα έργα του Σιψή είναι: η ιδιωματική ατμοσφαιρικότητα που ακτινοβολούν, ολόγυρα χάρη στο δημιουργικό διφορούμενο ανάμεσα στην ενορχήστρωση των πλούσιων σε υφή χρωματικών τόνων και των όποιων μορφών ή και αντικειμένων  υποβάλλονται με εναλλασσόμενη σαφήνεια μες από τον χρωστήρα. Ιδίωμα που εμπλουτίζει το εικαστικό  παρόν του ζωγράφου καθώς εξασφαλίζει, κάθε φορά, μιαν ανανεωμένη ανάγνωση/ερμηνεία του έργου.

 Η  εκάστοτε "σύνθεση" εδώ, δείχνει να  είναι απεριόριστη σε έρμα καθώς τα επιμέρους πλάνα και οι όποιες μορφές προβάλλουν σε μια συνεχή και εμπνευσμένη  αναμόχλευση, ξένη σε κάθε στείρα και αφηγηματική παράθεση. Πρόκειται, κοντολογίς, για μια -στα πλαίσια του υλικά εφικτού-  ονειρική απόδοση ενός, κάθε φορά, ακραιφνούς ονείρου. ΄Ονειρο που δεν επιβάλλεται στερητικά στον θεατή αλλά, τουναντίον,  υποβάλλει ανεξάντλητες  διαδρομές   στη φαντασία του. Διαδρομές που καθώς  ταυτίζονται με τον ψυχισμό του, του προσφέρουν μιαν αυθεντική γεύση από την ενέργεια που διέπει το σύμπαν. Την "Ιδέα" από αυτήν, ακριβώς την ενέργεια  έχει με αυθεντικό πάθος αποκρυπτογραφήσει στα έργα του ο Χρίστος Σιψής .

Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν

Δρ Ιστορικός της Τέχνης-τεχνοκριτικός

Officier des Arts et Lettres

Ο μέγας Παν δεν πέθανε (ζωγραφικη)

Λεπτομέρεια έργου από τη σειρά 

" Αργώ - αποδρομές και μεταισθήσεις "

που θα εκθεσω στις 22 Απριλιου στην 

αιθουσα τεχνης "Αγκάθι - Κartάλος"..

Ακρυλικά και στόκος σε ξύλο.

Έκθεση ζωγραφικής

Στις 22 Απριλίου, στην γκαλερί Αγκάθι

(Μηθύμνης 12, Κυψέλη)

του φίλου Γιώργου Καρτάλου,

 θα παρουσιάσω τα έργα της σειράς

 " Αργώ - αποδρομές και μεταισθήσεις " (προσωρινός τίτλος)

Η συγκεκριμένη σειρά αποτελεί ένα διάλογο

με το έργο του Α. Εμπειρίκου

"Αργώ ή Πλους αεροστάτου".

#εκθεσεις #ζωγραφικης #αθηνα #γκαλερι #αγκαθι #καρταλος