Ανθρωπων όψεις. (Χαϊκού)

Στον αέρα (χαϊκού)

Περιήγηση /ξενάγηση με την "Αργώ"

Ζωγραφική είναι η τέχνη να κάνεις ορατή τη "μη θεατή"

και ενίοτε κρυμμένη ή και παντελώς άγνωστη "πραγματικότητα"...

Σας περιμένω στο Αγκάθι μέχρι τις 10 Μαΐου!

Όποιος θελει να κανουμε μαζι το ταξίδι με την Αργω

θα με βρει στον φιλόξενο χώρο του φίλου

Γιώργος Καρτάλος (Giorgos Kartalos) τις εξης ημερες:

Παρασκευή 5 Μαιου (11:30 - 13:30 και 19:00 - 20:30),

Σαββατο 6 Μαϊου. (11:30 - 13:30)

Τριτη 9 Μαϊου. (11:30 - 13:30 και 19:00 - 20:30), 

Τεταρτη 10 Μαϊου.(11:30 - 13:30)

Οι υπόλοιποι φίλοι μπορουν να επισκεπτονται

την εκθεση τις ωρες λειτουργίας της αιθουσας:

Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 11:30-13:30

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 19:00-20:30

Αγκάθι Κartάλος 

Μηθύμνης 12 και Επτανήσου

Αθήνα

21 0864 0250

"Αργώ - Αποδρομες και μεταισθήσεις" (Έκθεση στο Αγκάθι)

Η έκθεση συνεχίζεται μέχρι τις 10 Μαΐου.

Η παρουσία σας θα μου δώσει μεγάλη χαρά!

Όποιος θελει να κανουμε μαζι το ταξίδι με την Αργώ

θα με βρει στον φιλόξενο χώρο του φίλου Γιώργου Καρτάλου

τις εξης ημέρες:

Παρασκευη 5 Μαιου (11:30 - 13:30 και 19:00 - 20:30),

Σαββατο 6 Μαϊου  (11:30 - 13:30)

Τριτη 9 Μαϊου  (11:30 - 13:30 και 19:00 - 20:30),

και Τεταρτη 10 Μαϊου (11:30 - 13:30)

**********

Οι υπόλοιποι φιλοι μπορουν να επισκεπτονται

την εκθεση τις ωρες λειτουργίας της αιθουσας:

Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 11:30-13:30

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 19:00-20:30

(ειδικα το Σαββατο 29 Απριλίου επίσκεψη μονον κατοπιν τηλεφωνικής συνεννοησης)

Αγκάθι Κartάλος

Μηθύμνης 12 και Επτανήσου

Αθήνα

21 0864 0250

XΡΙΣΤΟΣ ΣΙΨΗΣ: AΡΓΩ – ΕΝΔΟΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΡΙΟΥ

"Όταν η ζωγραφική γίνεται ποίηση και η ποίηση ζωγραφική…"

                                                   Της Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν

Ονειρική και συνάμα διεγερτική για τη φαντασία και τον ψυχισμό μας, η εικαστική γραφή του Χρίστου Σιψή, μας συμπαρασύρει δημιουργικά σε άδηλους και συνάμα ευρηματικά συνθεμένους "κόσμους".

Τοπία-ψυχογραφήματα σε ένα χαρισματικό μεταίχμιο ανάμεσα σε ένα συγκεκριμένο  και ένα άδηλο όραμα. Όραμα σε διαρκή και αέναη  εξέλιξη , με αρχικό έναυσμα το κείμενο του Εμπειρίκου "Aργώ ή πλους αερόστατου" που  έδρασε σαν καταλύτης στη φαντασία και στον ψυχισμό του καλλιτέχνη .Και αυτό, όχι για να αναπαραχθεί από αυτόν αλλά για να τον ενθαρρύνει να  διανύσει  με τα  δικά του φτερά, τις ατραπούς και τις τροχιές που όρισε εαυτόν σε ότι αφορά την ελεύθερη ροή της φαντασίας του.

Σε ένα πάντοτε ευρηματικό μεταίχμιο  ανάμεσα  στην αφαίρεση και την ημι-παραστατικότητα, η γραφή του Σιψή- μες από μια μεγάλη ευαισθησία στο σχέδιο που συμπορεύεται χαρισματικά με τον ψυχισμό του- υποκινεί δημιουργικά και τη φαντασία του θεατή να διανύσει τις καταδικές της τροχιές.

Ουσιαστική προσφορά  στα καλλιτεχνικά  δρώμενα, η εικαστική έκφραση του αξιόλογου και δοσμένου στην τέχνη του καλλιτέχνη υποβάλλει ακόμη και στον λιγότερο ευαισθητοποιημένο στην τέχνη  θεατή, ανεξάντλητους σε δυναμικό  συνειρμούς.

Με μια μεγάλη ευαισθησία  στο ίχνος  και στην υφή των χρωμάτων, ο Σιψής υλοποιεί, εδώ, έναν μικρόκοσμο κατ εικόνα και ομοίωση του μακρόκοσμου. Μορφές , μέλη μορφών και ο κεντρικός ήρωας –το αερόστατο- αποτελούν ένα ευεργετικό πρόσχημα για να εκφράσει ο σημαντικός ζωγράφος το απόσταγμα του ψυχικού του κόσμου. Διεργασία  που σηματοδοτεί μιαν ευεργετική συνομιλία με εμάς.

Ανεπιφύλακτα θα λέγαμε, ότι κύριος πρωταγωνιστής στα έργα του Σιψή είναι: η ιδιωματική ατμοσφαιρικότητα που ακτινοβολούν, ολόγυρα χάρη στο δημιουργικό διφορούμενο ανάμεσα στην ενορχήστρωση των πλούσιων σε υφή χρωματικών τόνων και των όποιων μορφών ή και αντικειμένων  υποβάλλονται με εναλλασσόμενη σαφήνεια μες από τον χρωστήρα. Ιδίωμα που εμπλουτίζει το εικαστικό  παρόν του ζωγράφου καθώς εξασφαλίζει, κάθε φορά, μιαν ανανεωμένη ανάγνωση/ερμηνεία του έργου.

 Η  εκάστοτε "σύνθεση" εδώ, δείχνει να  είναι απεριόριστη σε έρμα καθώς τα επιμέρους πλάνα και οι όποιες μορφές προβάλλουν σε μια συνεχή και εμπνευσμένη  αναμόχλευση, ξένη σε κάθε στείρα και αφηγηματική παράθεση. Πρόκειται, κοντολογίς, για μια -στα πλαίσια του υλικά εφικτού-  ονειρική απόδοση ενός, κάθε φορά, ακραιφνούς ονείρου. ΄Ονειρο που δεν επιβάλλεται στερητικά στον θεατή αλλά, τουναντίον,  υποβάλλει ανεξάντλητες  διαδρομές   στη φαντασία του. Διαδρομές που καθώς  ταυτίζονται με τον ψυχισμό του, του προσφέρουν μιαν αυθεντική γεύση από την ενέργεια που διέπει το σύμπαν. Την "Ιδέα" από αυτήν, ακριβώς την ενέργεια  έχει με αυθεντικό πάθος αποκρυπτογραφήσει στα έργα του ο Χρίστος Σιψής .

Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν

Δρ Ιστορικός της Τέχνης-τεχνοκριτικός

Officier des Arts et Lettres

Ο μέγας Παν δεν πέθανε (ζωγραφικη)

Λεπτομέρεια έργου από τη σειρά 

" Αργώ - αποδρομές και μεταισθήσεις "

που θα εκθεσω στις 22 Απριλιου στην 

αιθουσα τεχνης "Αγκάθι - Κartάλος"..

Ακρυλικά και στόκος σε ξύλο.

Έκθεση ζωγραφικής

Στις 22 Απριλίου, στην γκαλερί Αγκάθι

(Μηθύμνης 12, Κυψέλη)

του φίλου Γιώργου Καρτάλου,

 θα παρουσιάσω τα έργα της σειράς

 " Αργώ - αποδρομές και μεταισθήσεις " (προσωρινός τίτλος)

Η συγκεκριμένη σειρά αποτελεί ένα διάλογο

με το έργο του Α. Εμπειρίκου

"Αργώ ή Πλους αεροστάτου".

#εκθεσεις #ζωγραφικης #αθηνα #γκαλερι #αγκαθι #καρταλος

Τι είναι ποίηση;

Διάλογος...

Της ηδονής αντήχηση (ποίηση - εικαστικό)

Σχίνα μυρτιές και θάλασσα

Το σώμα σου

Νύχτες κι αστέρια

αποκαΐδια από φωτιές 

άλλων που το έκαψαν

Σχίνα μυρτιές κι αφανισμός

χνώτα λυγμοί

υπόκωφοι

Της ηδονής αντήχηση

Τώρα 

σιωπές το δηώνουν

και λένε

ψέματα κι αλήθειες 

Που άλλοτε

το κατοίκησαν

Φεγγαροκουρσεμένη (Χαϊκού - Ψηφιακό εικαστικό)

Επαναστατικό (χαϊκού)

Μνήμες (ποίηση, εικαστικό)

Ματιές

Εράσμιες ερανίζω

Χέρια που έγνεψαν,

Κόρφους που τρέμοντας

Άνοιξαν

  σε ηδονές ανείπωτες.

Κορμιά που είπαν

τον λόγο τους

Κι έφυγαν.

Αφήνοντάς με φύλακα

της απουσίας

Ματαιότητα

Τα όνειρά μας
Ξηλώνουμε
Για να ματίσουμε
 Την έρμη τη ζωή μας
Που δεν χωράει 
Άλλο όλεθρο πια.

Τα όνειρά μας
Ξηλώνουμε
Κι ας ξέρουμε πως άλλο
Το υφάδι των ονείρων
Και άλλο εκείνο της ζωής...

Από τη συλλογή "Ποιήματα για τους πρόσφυγες"

Ρόδινου φλοίσβος (χαϊκού)

Άφεγγη νύχτα (χαϊκού)

Βλέμμα (ποίηση)

Μίλα μου απλά (ποίηση)

Ασώματο σώμα. (Ποίηση)

στο σώμα σου ασώματο 

κι αγγέλους ανασαίνω

μα εσύ έχεις πάντα

άγνωστο χρησμό φυλακισμένο

σα λέξη άλεκτη βουβή

στων ματιών σου τον βυθό

````

Σε τι νύχτες με υφαίνεις 

πόθους ανερμήνευτους..

Βλέμμα φωτός (ποίηση)

Τη νίκη πανηγυρίζετε

Της μέρας ενάντια

Στη νύχτα.

Ξεχνάτε όμως

Ότι τα αστέρια

Και το άπειρο

Μόνο τη νύχτα

Τα βλέπουμε.

Αναστάσιμο (Χαϊκού άνοιξης)

Παραλλαγή:

αναστάσιμο

ανθοφορείς, του ήλιου

πόρτα, άνοιξη

Αχ ανεμώνη (Χαϊκού άνοιξης)

Γλαυκό αιθρίας (χαϊκού)

Σε δύο εκδοχές... 

Μαϊμούς μουτσούνα (Χαϊκού)

Αφιερωμένο σε κάποιους πολιτικούς "ταγούς" .

Ματσούο Μπασό...

(Μετάφραση δική μου

Ποιητές (Ποίηση)

Σιγά μου μιλούν
Ψιθυριστά τους μιλώ
Οι ανάρμοστοι 

Μην ακούσουν
Του λόγου μας 

τη σιωπή

Μην πληγώσουν. 

Αμφιλύκη. (Ποίηση)

Λυκαυγές ή λυκόφως;

... Ωστόσο:

"όπου υπάρχει κίνδυνος, 

εκεί φύεται και το σωτήριο"

Φρίντριχ Χέλντερλιν

Έρωτας (ποίηση)

Έρωτας

Νύχτα (Ποίηση)

χιόνι ανθίζει (Χαϊκού χειμώνα)

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή (ποίηση)

Στον ποιητή Άσραφ Φάγιαντ που καταδικάστηκε σε θάνατο

από την "δικαιοσύνη" της Σαουδικής Αραβίας

για "αποστασία" (εγκατάλειψη της μουσουλμανικής θρησκείας)

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Μαζί του πεθαίνουν και οι αυγές

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Μαζί του πεθαίνουν οι ψυχές

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Μαζί του πεθαίνουν έλεος και ευχές

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Μαζί του πεθαίνουν σώματα τα παιδιά

Και το αμάραντο στο μαύρο γέρνει

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Μαζί του πεθαίνουν άνοιξη τα πουλιά

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Μαζί του πεθαίνουν ψωμί και λευτεριά

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Μαζί του πεθαίνει ο άνθρωπος

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Μαζί του πεθαίνει και η ανάσταση

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Μαζί του πεθαίνουν και οι λέξεις.

Και πώς να τον θρηνήσεις;

Όταν σκοτώνουν ένα ποιητή

Γλεντοκοπάει ο θάνατος

Κυμάτου λάκκωμα (Χαϊκου)

Για όσους χάθηκαν στο Αιγαίο. 

Βλάστησε νύχτα. (Χαϊκού)

Εις εμαυτόν... (Ποίηση)

Στρατευμένη αντι-ποίηση (Αρχής;)

Κάποτε, ποιητάκο μου,

τα ποιήματά σου

νύχια και δόντια

θα βγάλουν

και θα σε κατασπαράξουν,

έτσι που τα κατάντησες,

μικρά και γελοία,

να τραγουδούν το ασήμαντο.

Κάποτε, ποιητάκο μου,

θα λάβουν εκδίκηση τα όνειρα.

Μα δε θα ναι τα δικά σου.

Θα ναι του πεινασμένου

που ζητιανεύει

Θα ναι του κοριτσιού

με το άδειο κορμί.

Θα ναι του γέρου

με τα άδεια μάτια

Θα ναι του άνεργου το δίκιο

Του απελπισμένου η ελπίδα

Του οργισμένου η οργή.

Θα ναι, ποιητάκο,

της μάνας

και του παιδιού

που άταφο, χωρίς θρήνο, άφησες.

Τα όνειρα που δεν πρόλαβαν

να γίνουν όνειρα θα ναι

Κάποτε, ποιητάκο μου,

τα ποιήματα σου

θα σε σκοτώσουν.

Και τότε θα γίνουν αληθινά ποιήματα.

Διάλογος... (Χαϊκού)

Σώματα.... (ποίηση)

σώματα

έκπαγλα σώματα

σώματα άγια και πορνικά

που σας έδωσα ότι δεν είχα σώματα

σώματα που μου δώσατε ότι δεν είχατε

που μοιραστήκατε μαζί μου την αιωνιότητα σώματα

Που να είστε πια;

Νέο φεγγάρι (Χαϊκού)

Λευκότητα... (ποίηση)

Ο Λόφος. (ποίηση)

Μαρμαρυγή (Ερωτικό χαϊκού)

Η μόνη μας ίσως
(μαζι με την τεχνη;) 

εμπειρία της αιωνιότητας...

Δύσβατος δρόμος. (χαϊκού)

Μέδουσα. (Ζωγραφική)

Λεπτομέρεια (κεντρική μορφή)

Μολύβια και βερνίκι σε χαρτί.

Σε ένα πλατάνι. (Ποίηση)

Θα μου μιλήσεις θάρρεψα.

Μα εσυ δεν ειπες τιποτα.

Μόνο έσκυψες πάνω μου τρυφερά

Μεσημέρι ήταν

Το "θα" του θανάτου (ποίηση)

Σε ποιο μέλλον άραγε να παραπέμπει αυτό το ειρωνικό

"Θα" ;