Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Εύθραυστο (Ζωγραφική)

Εύθραυστο
Παστέλ σε χαρτί.

8 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Στα μάτια μου έσπασ' η αγάπη σου
κι είδα τα κρύσταλλα κομμάτια στη ζωή μου..


Χρίστο...
από τα καλύτερά σου..
και με υπέροχο χρώμα

Χρίστος Σιψής είπε...

Πότε προλαβαίνεις και γράφεις τους στίχους, καλή μου Μαρία;
Σε θαυμάζω...
Νά σαι καλά.
Καλή σου νύχτα.

Μαρια Νικολαου είπε...

Μόλις δω κάτι που μου αρεσει εμπνέομαι στιγμιαία..
Και σίγουρα τα εργα σου προκαλούν έμπνευση.. :)

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Η ευθραυστικότητα στα μάτια
ακουμπά στο γιαλί
της μορφής
που δεν θελησε να κατακτηθεί
από λέξεις πληγές
παρ' όλα αυτά δείχνουν
την υπερβατικότητα
στο σύμπαν της τέχνης
που μπορεί να καταγράφει
αισθήσεις διάφανες...
Καλημέρα χρίστο.

Χρίστος Σιψής είπε...

Ειλικρινά χαίρομαι που σε αγγίζουν και σε εμπνέουν...
Πάντως εγώ σε θαυμάζω...

Χρίστος Σιψής είπε...

Καλημέρα ,Σοφία.
Ευχαριστώ για τις ωραίες λέξεις - που κάθε άλλο παρά πληγές είναι-...

Ανώνυμος είπε...

Η γυναίκα. Το σώμα και το βλέμμα. Την περιγράφεις σαν γνώστης, την υμνείς σαν λάτρης.

Χρίστος Σιψής είπε...

Πάντα ήμουν -και θα είμαι- λάτρης της -σας-, κυρία μου.
Γνώστης της δεν υπερηφανεύομαι ότι είμαι... Είναι ένα μικρό άπειρο -ή, καλύτερα, πολλά μικρά(;) άπειρα. Πως να ισχυριστεί κανείς ότι το γνωρίζει, χωρίς να φανεί υπερφίαλος ή να γίνει γελοίος;
Ας πούμε, λοιπόν, ότι την "σπουδάζω"...
Καλή σου μέρα, φίλη μου.