Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Πράσινο ακύμαντο. (χαϊκού )

* * *


πράσινo ακύμαντo

σιωπής μου θάλασσα

πως μου μιλούσες


* * *


9 σχόλια:

Διάττων είπε...

Ευχές για τη μέρα, φίλε Χρήστο. Και καλό μηνα επίσης...

Ανώνυμος είπε...

hey, i really like your blog, just hoping you could follow me as well? no pressure or anything haha, just trying to build a following. have a great day!

mar9659 είπε...

Ολη τη νύχτα η αναπνοή σου Φτερουγίζει ανάμεσα στα επίπεδα ροζ τριαντάφυλλα. Ξυπνάω ν'ακούσω: Μια μακρινή θάλασσα κουνάει στο αυτί μου.(ΣΥΝΘΙΑ ΠΛΑΘ μετ.ΝΑΝΑΣ ΗΣΑΪΑ)Καλό μήνα και δημιουργηκό νάχεις,Χρήστο,εμπνευσμένος απο τον ολάνθιστο και μυρωδάτο Μάη!!!!

mar9659 είπε...

Αγαπητέ Χρήστο!καλημέρα και καλό μήνα,ανάρτησα χθές 2 φορές σχόλιο με μια αφιέρωση απο ποίηση του ΠΑΥΛΟΥ ΝΕΡΟΥΝΤΑ,αλλά μάλλον με αποκλείει ο διαχειριστής του ιστολογίου σου;δεν ξέρω τι συμβαίνει εκτός αν ...τέλος πάντων εγώ συνεχίζω να σε παρακολουθώ σαν θαυμάστρια των έργων και του αξιόλογου προφίλ σου με τις καλύτερες πάντα προθέσεις...Να είσαι πάντα καλά!!!

Χρίστος Σιψής είπε...

@ Diatton:
Καλημέρα , αγαπητέ μου φίλε. Εύχομαι καλό και δημιουργικό Μάη .

Χρίστος Σιψής είπε...

@ mar9659:

1. Καλή σου μέρα και καλό μήνα, καλή μου φίλη. Εύχομαι να είναι μαγιάτικη -και μαγεμένη- η ζωή σου για το Μάη -κι όχι μόνο. Υπέροχη η Πλαθ

2. Σε ποια δημοσίευση το ανέβασες , καλή μου mar;
Μάλλον τυχαίο θα ήταν. Ελπίζω να μη φαντάζεσαι ότι σε έκοψα εγώ... Δεν το κάνω παρα μόνο όταν κάποος γράφει ανεπίτρεπτα πράγματα - και σε καμία περίπτωση σε φίλους...
Ξαναδοκίμασε , αν δε σου κάνει κόπο. Πάντως εγώ σε ευχαριστώ ούτως ή άλλως και για τη φιλία σου και για το Νερούντα - τους στίχους του οποίου περιμένω να διαβάσω.
Και πάλι σε ευχαριστώ.

Χρίστος Σιψής είπε...

@ damonharrison:
Thank you very much, my dear.

mar9659 είπε...

Ισως η απουσία σου είναιπαρουσία,χωρίς,εσύ να είσαι, χωρίς εσύ να πας να κόψεις το μεσημέρι σου ένα γαλάζιο λουλούδι,χωρίς εσύ να περπατάς ποιό αργά ανάμεσα στην ομίχλη και τους πλίνθους χωρίς εκείνο το φως που κρατάς στο χέρι που ίσως οι άλλοι δεν θα δούν να χρυσίζει,που ίσως κανείς δεν έμαθε οτι βλασταίνει σαν την κόκκινη καταγωγή του τριαντάφυλλου χωρίς εσύ να είσαι επιτέλους,χωρίς να έρθεις απότομη,ερεθιστική,να γνωρίσεις την ζωή μου,καταιγίδα απο ροδώνα,σιτάρι ανέμου, και απο τότε είμαι γιατί εσύ είσαι,και απο τότε είσαι,είμαι και είμαστε και για χάρη του έρωτα θα είμαι,θα είσαι,θα είμαστε.(ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑΣ) με εκτίμηση και φιλία!!!

Χρίστος Σιψής είπε...

Πάντα εκτυφλωτικό το φως της ποίησης του Νερούντα...
Είναι γεγονός ότι η ανάρτηση είναι πολύ καλύτερη με την παρουσία του από ότι ήταν πριν...

Σε ευχαριστώ πολύ και σου ανταποδίδω τη φιλία, αγαπητή μου.