Βρέχει πάλι απόψε , καλέ μου φίλε.
Βρέχει επίμονα, τυραννικά,
όπως στα ποιήματα.
Και -όπως στα ποιήματα-
είμαι θλιμμένος.
Τόσο που νομίζω ότι η βροχή
μου ψιθυρίζει μυστικά για το τίποτα
Όμως, γνωρίζεις πόσο αντιπαθώ
τους κοινούς τόπους
και το πληβείο συναίσθημα.
Υπήρξα πάντα λάτρης του λιτού
και του ορθού λόγου…
Υπερβολές, εικόνες και μεταφορές
με εξοργίζουν:
Αναλογίες του μέσα και του έξω,
τα δάκρυα τ’ ουρανού, τα ρόδινα σύννεφα,
το ανυπόφορο «σαν» της παρομοίωσης ,
οι Καρυωτακικές αποστροφές…
Ούτε την πιο απλή μετωνυμία
δεν αντέχω.
Οπότε ας περιοριστούμε
Στην απλή καταγραφή της πραγματικότητας.
Χωρίς καλλωπισμούς
και συναισθηματικές εξάρσεις.
Ρωτάς πως είναι τα πράγματα εδώ…
Λοιπόν, εδώ
βρέχει επίμονα.
Και είμαι περίλυπος.
Έως θανάτου.
ΥΓ. Και , φυσικά, όλα είναι όπως θα έπρεπε να είναι.
Ούτε ένα
αστέρι δε μου χαμογελάει……
Στη Ρένα Μαλισόβα.
6 σχόλια:
Προσυπογράφω και χειροκροτώ για το αριστούργημα.
Χαίρομαι πολύ που σου αρέσει, καλή μου φίλη.
Ανώτερο κι απο τη ζωγραφική..
Ανώτερο απ οσα εχω δει εδω μεσα..
Καλή μου Μαρία, τα λόγια σου με τιμούν περισσότερο από ότι μου αξίζει.
Σε ευχαριστώ πολύ, καλή μου φίλη.
Είσαι ένας εξαίρετος Εικαστικός Καλλιτέχνης και Ποιητής, Χρίστο. Διαπιστώνω για άλλη μια φορά
την έντονη φιλοσοφική σου κλίσει προς τη μαγεία των λέξεων!
Πάντα μπροστά φίλε!
Την Καλημέρα μου!
Αγαπητέ μου Μανώλη, όταν ποιητές σαν εσένα με τιμούν είμαι πραγματικά πολύ ευτυχής. Καλά ή άσχημα, η ικανοποίηση είναι ευθέως ανάλογη με του μέγεθος αυτού που την προσφέρει.
Σε ευχαριστώ πολύ, καλέ μου φίλε.
Καλή σου μέρα.
Δημοσίευση σχολίου