Όρχηση στο επέκεινα. (ποίηση, ζωγραφική)

Λ. Αγνεία.

Μολύβια σε χαρτί.

* * *

Πάλι και πάλι

Το επέκεινα θωπεύω των μαλλιών σου

17 χρονώ- επί υδάτων

Κι ορχούμαι κι οχούμαι

Πλάι στις φωτιές του Αυγούστου

Κάτω από διάττοντες

Και το φεγγάρι

που ανατέλλει.

Απ’ τα μάτια σου

* * *