Τρίτη 21 Αυγούστου 2018

Ελιά (Εικονοποίηση)

Του χρόνου το μελτέμι σε ελέησε




Τις φλέβες του προικιό σου έδωσε
Παλαιά των ημερών και γαληνότατη
και πάντα νιούτσικο τώρα
σε έχρισε




Κανείς ποτέ να μη σε πειρατεύει
Μόν’ μνήμη του ανέγγιχτου
για πάντα
Να ‘σαι
Να λες
Παραμύθια για
το αλλοτινό αλλού





Απ΄ το όνειρο ως το αδικαίωτο
Να δασκαλεύεις
γδικιωμό και μια παλάμη ύστατο
Στο χλωμό χορταράκι
Και το κύμα το λευκόφτερο




Κι έτσι να ορκίζεις
Στην ευκρασία και το άδολο
Σα να κρατάς χρυσόβουλο
Τον κάθε απροσκύνητο
Του πανταχού δεσμώτη




«Όχι ήμαρτον, μωρέ
Όχι ήμαρτον
Πάντα ναι
Πάντα ναι
Κι ας είναι ανάμεσα
στο άφθονο δύσμοιρο και το εφήμερο ευοίωνο
Πάντα ναι
κι ας αγκομαχάει




Μην καρτεράτε και μην απαντέχετε,
Δεν έχει βυθό ο ουρανός
Κι αν έχει
Άμε να τον βρεις.
Σα δεν σας δοθεί το όνειρο
Μόνοι σας να το φκιάσετε.
Με απόκρημνα χρώματα
Κι ανεμόδαρτο θάμα»




Δεν υπάρχουν σχόλια: