Ονείρων άλγεβρα.

μεταφυσική της γυναίκας.

Μεικτή τεχνική σε καμβά.

* * *

ένα όνειρο μόνο

είναι

μόνο ένα όνειρο

δηλαδή

σχεδόν τίποτα

δύο όνειρα

που αθροίζονται

γίνονται

-σχεδόν πάντα-

ένας εφιάλτης

αγάπη μου.

* * *

Πρόσφυγας (ποίηση)

(Λ) αγνεία.

Μεικτή τεχνική σε χαρντμπορντ.

* * *

σαν πρόσφυγας

σε οικώ

σαν πατρίδα

με διώχνεις

* * *

Θάνατος έρωτας (ποίηση) Διάφανο σώμα (Ζωγραφική)

Διάφανο σώμα.

Μολύβι σε χαρτί.

* * *

στο σώμα σου

σκυμμένος

χρόνια

αθανασία βόσκησα.

Ώσπου χόρτασα

θάνατο

.

* * *

Νυχτώνει (ποίηση) - Μάσκα (ζωγραφική Προσωπογραφία)

Μάσκα. Μολύβια σε χαρτί.

Εδώ κι εκεί

πήρε να νυχτώνει

Κι εγώ κοιτάζω - έκπληκτος-

τον έρωτα

κομμάτια να βυθίζεται στης λήθης το αχανές,

μαζί του παίρνοντας

ματιές κι ανάσες

γεύσεις και πόθους

και ιδρώτες σε σεντόνια

που θαρρούσα αθάνατα.

Έκπληκτος κοιτάζω

και θυμάμαι που ρωτούσες

" τη θάλασσα

ποιός θα μπορέσει να την εξαντλήσει;"

Τώρα ξέρω...

Εδώ νυχτώνει.

Εκεί;

απείρου άσκηση (ποίηση)

Δανάη.

Σπουδή με μολύβια.

απείρου άσκηση

ο έρωτας.

αδύνατου καρτέρι.

(Χωρίς καρτερία, όμως)

Θάλασσα (Ζωγραφική)

Μεικτή τεχνική σε καμβά.

Ο Καθρέφτης (Ζωγραφική)

Ο Καθρέφτης

Μεικτή τεχνική σε χαρτί

Αμφιλύκη (ζωγραφική)

Αμφιλύκη

Μεικτή τεχνική σε χαρτόνι.

Της μνήμης... (Ζωγραφική)

Της μνήμης μου...

Μεικτή τεχνική σε χαρτί

Έρωτας (χαϊκού έρωτα )

Επικαλέω τοι την Θεόν.

Μεικτή τεχνική σε χαρτόνι.

Ο έρωτας μας

του μίσους χρυσαλλίδα

να γίνει!!! Κρίμα.

ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ (ΜΗΛΙΕΣ ΠΗΛΙΟΥ)

17 - 22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Νύχτα (ποίηση)

* * *

Τόσες ώρες και χρόνια

πέρασαν

κι ακόμα δεν λέει

να ξημέρωσει...

* * *

"...και στήθος σαν φεγγάρι" ( ποίηση , ζωγραφική)

Κάρβουνο και παστέλ σε χαρτί.

* * *

"...βαίνει τον ήλιο πρόσωπο

και το φεγγάρι αστήθι..."

(δημοτικό)

* * *

Λυκόφως ή λυκαυγές; (ποίηση)

* * *

Εποχή αμφιλύκης.

Να ΄ναι λυκαυγές ;

Να ΄ναι λυκόφως;

Ποιός ξέρει;

* * *

ΣΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ

Tην Πέμπτη 15 Απριλίου εγκαινιάζεται στις 7.30μμ στο Ξενοδοχείο Saint George Lycabettus [Κλεομένους 2], η έκθεση <Στην Αύρα των Δέντρων> με τη συμμετοχή 27 σημαντικών Ελλήνων ζωγράφων και γλυπτών.

Κάθε άλλο παρά τυχαία είναι , βέβαια, η επιλογή του θέματος-στα πλαίσια της παγκόσμιας κινητοποίησης για το περιβάλλον- καθώς ,το ίδιο το Ξενοδοχείο βρίσκεται σε άμεση επαφή με τον Λυκαβηττό: έναν από τους ελάχιστους πλέον χώρους πρασίνου της πρωτεύουσας

Στην καρδιά της άνοιξης ,ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να θαυμάσει τα ζωγραφικά έργα και τα γλυπτά των 27 δημιουργών που φιλοτεχνήθηκαν, ειδικά, για τη συγκεκριμένη εκδήλωση ,με την επιμέλεια της Ιστορικού τέχνης και τεχνοκριτικού, κυρίας Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν.

Χαρακτηριστικά, σημειώνει ανάμεσα σε άλλα η επιμελήτρια της έκθεσης<……Λειτουργώντας σε πολλά μήκη κυμάτων- οπτικό, νοητικό, ψυχολογικό, συναισθηματικό-η τωρινή έκθεση αποτελεί ένα ισχυρό έναυσμα, μια δικλείδα ασφαλείας γι’ αυτή καθαυτή την ψυχική μας ισορροπία. Ισορροπία που κινδυνεύει άμεσα καθώς αποτελεί έναν , κατεξοχήν, στόχο στο σύγχρονο, απάνθρωπο, επιθετικό, μέχρι και εγκληματικό –θα λέγαμε, ανεπιφύλακτα-περιβάλλον. Μεσ’ από τα έργα τους, και οι 27 καλλιτέχνες, που ανήκουν σε διαφορετικές επιμέρους γενιές της τελευταίας πεντηκονταετίας, εκφράζουν με όση πειθώ είναι –εικαστικά-δυνατή, ένα συναίσθημα αισιοδοξίας που μας χαρίζει μιαν όχι μοναχά οπτική αλλά και ψυχική ανάσα……> .

Σημειώνουμε, ανάμεσα στους συμμετέχοντες ,τους: Απ. Γιαγιάννο, Ν.Γκάνα, Π. Γουλάκο,Μ. Ζαμπούρα, Β. Θεοχαράκη, Τ. Καραγεώργη, Μ. Κτιστοπούλου, Ε. Lαgansky, Μ. Λεβεντάκου, Μαργ. Δρίλλια-Λιβάνη, Μ. Μανουσάκη, Θ. Μπολώτη, Ανδρ.Νικολάου, Αγγ. Παναγιωτίδη, Κ. Παπαδόπουλο, Ελ. Παρμακέλη, Τρ Πατρασκίδη, Ε. Σιδέρη, Χρ. Σιψή, Στ. Χατζηϊωάννου, Ανδρ. Ψαράκο, κ.α

Διάρκεια έκθεσης: 15 -21 Απριλίου , 2010.

΄Ωρες λειτουργίας, καθημερινά: 11πμ-14 και 17-21.

Aura arboris (έκθεση ζωγραφικής)

ΣΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ

Στην αύρα των δέντρων, σταθερή αναφορά και απαραίτητη εγγύηση όχι απλά για την καλύτερη δυνατή διαβίωσή μας, αλλά γι’ αυτή καθαυτή την επιβίωσή μας, είναι αφιερωμένη η έκθεση που παρουσιάζεται τώρα –στην καρδιά της άνοιξης– στον ιδιαίτερα φιλόξενο χώρο του ξενοδοχείου St. George Lycabettus, ένα χώρο γνωστό για τις εκδηλώσεις ποιότητας που οργανώνει. Βέβαια, δεν είναι μονοσήμαντη ούτε και αποτελεί μια τυχαία σύμπτωση η επιλογή του θέματος σε σχέση με την τοποθεσία του ξενοδοχείου, που, σε άμεση επαφή με τον Λυκαβηττό, διαθέτει μια προνομιούχα, μαγευτική θέα, σε έναν από τους ελάχιστους χώρους πρασίνου της πρωτεύουσας.

Η τωρινή έκθεση, στην οποία συμμετέχουν 27 σημαντικοί Έλληνες καλλιτέχνες, με έργα που, στην πλειοψηφία τους, δημιουργήθηκαν ειδικά γι’ αυτή, δεν αποτελεί απλά μια πολυσήμαντη δύναμη κρούσης στο πλαίσιο της παγκόσμιας κινητοποίησης για τη διάσωση του περιβάλλοντος. Κινητοποίηση σαφώς ετεροχρονισμένη αντίκρυ στη σοβαρότητα του προβλήματος και που θα έπρεπε να είχε πάρει, εδώ και πολλές δεκαετίες, τη μορφή μιας πανστρατιάς. Λειτουργώντας σε πολλά μήκη κυμάτων –νοητικό, ψυχολογικό, συναισθηματικό, οπτικό–, η τωρινή έκθεση αποτελεί ένα ισχυρό έναυσμα, ένα εφαλτήριο, μια δικλείδα ασφαλείας γι’ αυτή καθαυτή την ψυχική μας ισορροπία.

Ισορροπία που κινδυνεύει άμεσα, καθώς αποτελεί έναν κατεξοχήν στόχο στο σύγχρονο, απάνθρωπο, επιθετικό, μέχρι και εγκληματικό –θα λέγαμε ανεπιφύλακτα– περιβάλλον και τρόπο διαβίωσης. Μέσ’ από τα έργα τους, και οι 27 καλλιτέχνες, που ανήκουν σε διαφορετικές επιμέρους γενιές της τελευταίας πεντηκονταετίας, εκφράζουν, με όση πειθώ είναι –εικαστικά– δυνατή, ένα συναίσθημα αισιοδοξίας, ένα ελπιδοφόρο, σε τελευταία ανάλυση, μήνυμα, που μας χαρίζει μιαν όχι μοναχά οπτική, αλλά και ψυχική ανάσα.

Μιαν ανάσα που, καθώς, μέσ’ από το εικαστικό-αισθητικό μέρος, εκφράζει την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του κάθε καλλιτέχνη, αφυπνίζει συνειρμικά μέσα μας το προσωπικό μας ένστιχτο για δημιουργία, δράση, αντίδραση σε κάθε παθητική στάση και συμπεριφορά. Κοντολογίς, για μιαν αποτελεσματική αντίδραση στη χειμερία νάρκη την οποία μας επιβάλλει η άκρατη τεχνοκρατία και η εφιαλτική, στις ημέρες μας, παγκοσμιοποίηση· στην ουσία, ισοπέδωση. Ειδικότερα, στο όποιο δέντρο ζωγράφισε ή έπλασε ο καθένας από τους 27 συμμετέχοντες καλλιτέχνες έχει ενορχηστρωθεί μια αυθεντική αντίδραση από την ίδια την ψυχή του. Έτσι, το έργο προβάλλει, κάθε φορά, κατεξοχήν υποβλητική νύξη για συναισθηματικές καταστάσεις και ψυχικές αντιδράσεις που οξύνουν τη φαντασία μας, ενώ, συγχρόνως, διεγείρουν τον εσωτερικό μας κόσμο. Πράγματι, ένα πλατύ φάσμα από δρώμενα, βιώματα και καταστάσεις ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας, από την απόλυτη γαλήνη και ηρεμία, την ονειροπόλα ενατένιση, μέχρι τη δυναμική παρέμβαση, τη χαρακτηρισμένη από ένα αυθεντικό πάθος αντιμετώπιση, την εννοιολογική προσέγγιση, την εκφρασμένη, με μιαν άκρατη ποίηση, ρεαλιστική εικόνα.

Δυσδιάστατες ή και τρισδιάστατες παρουσίες-μαρτυρίες, και όχι απλά επιδερμικές εικόνες, τα έργα και των 27 δημιουργών εγγράφονται δυναμικά όχι μόνο στο οπτικό μας πεδίο, αλλά στον ίδιο τον ψυχισμό μας, εμπλουτίζοντάς μας με ανθεκτικές στο χρόνο εμπειρίες.

Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν

Δρ. Ιστορικός της Τέχνης-Τεχνοκριτικός

Αειφ(θ)όρον. Ζωγραφική.

Μεικτή τεχνική σε κόντρα πλακέ

( Συμμετοχή μου στην έκθεση

"ΣΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ"

St Georges Lycabettus

15-21 Απριλίου 2010)

Λήθη - εκδοχή 2 (Χαϊκού)

Φθοράς αειφορία.

Ακρυλικό σε καμβά.

* * *

Λήθη, καθρέφτη

αχερούσιε, δώσ' μου

τη γαλήνη σου

* * *

Λήθη - παραλλαγή 1 (Χαϊκού)

* * *

Λήθη καθρέφτη

του μηδενός δώσε μου

τη γαλήνη σου

* * *

Ροάδα (χαϊκού άνοιξης)

* * *

μικρή ροάδα,

αίμα φυλλορροώντας,

μου λες άνοιξη

* * *

Χρόνος (σαν χαϊκού)

* * *

άστοργος χρόνος

από τα δάχτυλά μου

γλιστάει. Για που;

* * *

Θάνατος (Χαϊκού φθινοπώρου)

* * *

Σιγανή βροχή

αργά τον χρόνο μετράς.

Σαν τον θάνατο...

* * *

Χιόνι (χαϊκού χειμώνα)

* * *

χιόνι ανθίζει

χαρμόσυνα στολίζει

το νεκρό κλαδί.

* * *

Ομίχλη (Χαϊκού χειμώνα)

* * *

τυφλή ομίχλη

σωπαίνουν τα χρώματα

λευκό σκοτάδι.

* * *

Μελαγχολία (χαϊκού χειμώνα)

* * *

Χωρίς πια φύλλα

κλαδί σα μνήμη γυμνό.

Μελαγχολία.

* * *

Χρησμός άνοιξης. (Χαϊκού άνοιξης)

* * *

άνθη στα κλαδιά.

τα πουλιά χρησμολογούν

την ανάσταση

* * *

Χιονίζει (Χαϊκού χειμώνα)

* * *

λευκό τοπίο

μέσα στη μαύρη νύχτα.

χιονίζει πάλι.

* * *

Γυμνή σαν φως (Ποιηση)

Σινική σε χαρτί.

* * *

Γυμνή σαν φως ήσουν

κι έμοιαζες αιώνια.

Μικρή απάτη του φθαρτού.

Αθώα, μα τόσο οδυνηρή.

* * *

Kαινός Χειμώνας (Χαϊκού χειμώνα)

* * *

λευκός χειμώνας

χωρίς σκιάχτρο και γκιώνη.

κενός χειμώνας

* * *

Νεκρός έρωτας. ( σαν Χαϊκού)

* * *

Α

Νεκρέ έρωτα

το αθάνατο μίσος

θα σε κηδέψει.

* * *

Β

Πέθανες στέρφε

έρωτα. Το αιώνιο

μίσος χήρεψε.

* * *

Νερό ακίνητο (Χαϊκού)

* * *

νερό γαλάζιο

των αστεριών κλινάρι

τί να προσμένεις;

* * *

Αγγέλου λεία. (Ποίηση)

* * *

να μ΄ αγγελίζεις,

λευκέ μου άγγελε

κι ας μ' αγγελιάζεις,

της πτώσης μου

άγγελε...

* * *

Έρωτας... ( Σαν Χαϊκού)

Εκείνη και το φίδι (λεπτομέρεια).

Μεικτή τεχνική σε χαρτί.

* * *

ονείρων τόκε

αιέν ονειροτόκε

ονειροκτόνε...

* * *