Πεπτωκώς; Ανάμνησις του άλλου κόσμου, του ιδεατού; ....
Και το άλλο μισό παρέμεινε στο όνειρο (ίσως αυτό που ενσαρκώνει το άλλο πρόσωπο) Μέχρι να συναντηθούν τα δυο μισά να γίνουν ένα ζεύγος φτερών που θα έχει την δύναμη να ξεφύγει πετώντας μακριά Για να επιστρέψει στο απέραντο
Πολύ ωραίο το λιτό ποίημα σου, κι ας έχει αυτόν τον πόνο κατάληξη Μα όταν αποσχίζεται κάτι, υποφέρει το άλλο που απομένει ως να το συναντήσει ξανά κι επιτέλους
Καλή μου Ignis, τα σχόλιά σου μου δίνουν πάντα πολύ μεγάλη ικανοποίηση, γιατί διαπιστώνω ότι οι στίχοι μου μπορούν να μιλήσουν με επιτυχία - ή τουλάχιστον να μιλήσουν σε κάποιον που η αισθητική του είναι αρκετά κοντά στη δική μου.
Μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύεις το ποιηματάκι μου. Μου αρέσει ιδιαίτερα η αισιόδοξη "αρμονική" που εισάγεις σ αυτό... Αρμονική που κάνει τον πόνο της πτώσης ή της απώλειας προσμονή αυτού που - ίσως - έλθει...
2 σχόλια:
Πεπτωκώς;
Ανάμνησις του άλλου κόσμου, του ιδεατού;
....
Και το άλλο μισό παρέμεινε στο όνειρο
(ίσως αυτό που ενσαρκώνει το άλλο πρόσωπο)
Μέχρι να συναντηθούν τα δυο μισά
να γίνουν ένα ζεύγος φτερών που θα έχει την δύναμη
να ξεφύγει πετώντας μακριά
Για να επιστρέψει στο απέραντο
Πολύ ωραίο το λιτό ποίημα σου, κι ας έχει αυτόν τον πόνο κατάληξη
Μα όταν αποσχίζεται κάτι, υποφέρει το άλλο που απομένει
ως να το συναντήσει ξανά
κι επιτέλους
Καλή μου Ignis,
τα σχόλιά σου μου δίνουν πάντα πολύ μεγάλη ικανοποίηση, γιατί διαπιστώνω ότι οι στίχοι μου μπορούν να μιλήσουν με επιτυχία - ή τουλάχιστον να μιλήσουν σε κάποιον που η αισθητική του είναι αρκετά κοντά στη δική μου.
Μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύεις το ποιηματάκι μου. Μου αρέσει ιδιαίτερα η αισιόδοξη "αρμονική" που εισάγεις σ αυτό... Αρμονική που κάνει τον πόνο της πτώσης ή της απώλειας προσμονή αυτού που - ίσως - έλθει...
Σε ευχαριστώ πολύ.
Δημοσίευση σχολίου