* * *
Μιλούν οι ανθρώποι
κι ο λόγος τους
όχι ομορφιάς μηδ' ευκρασίας
χλόισμα
αλλά
φωνήματα ασώματα
βαρβαρικά κι ασήμαντα
κύματα κύματα καθημερινά
σαν υλακές παράφωνες
τίποτα που σημαίνουν
την εύλαλη σιωπή
την άνασσα
των όντων
την ανάσα
πληγώνουν.
Και κείνη -πραότατη- σωπαίνει
Και παύει να λέει
του κόσμου την ιστορία...
* * *
«Τας βεβήλους κενοφωνίας περιΐστασο».
Τις βέβηλες κενοφωνίες να αποφευγεις...
Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
14 σχόλια:
Toυ κοσμου η ιστορια δεν θα παψει ποτε..
Αληθεια, πρόσεξες πως με τις λεξεις σου εφτιαξες ενα "αγγείο"..;
Πάντως εγω το προσεξα και μαρεσει ιδιαιτερα
Σιωπής αγγίγματα
κλεισμένα στο φως
απ' τη γειτονιά τ' ουρανού
ακουμπισμένα εκεί
δίπλα σε χρωματισμένες εμπνεύσεις
σε κλειστούς κύκλους αγάπης
στέλνω αγγέλους
να σε ξυπνήσουν
στη σπηλιά τ' ονείρου
... ήρθ' ο καιρός
που έγινες μνήμη
περασμένου καλοκαιριού
σε κρεμασμένο απόγευμα.
Καλό σου βράδυ γεμάτο "χρωματισμένες εμπνεύσεις"
Συμφωνώ, Μαρία μου.
Όμως , δυστυχώς, τη λέμε εμείς, συχνά πλατειάζοντας και ταυτίζοντας την (την ιστορία του κόσμου) με την ταλαίπωρη προσωπική μας ιστορία.
Για το αγγείο:
Ναι... Δεν έγινε τυχαία. Με παίδεψε μάλιστα πάρα πολύ.
Χαίρομαι που το πρόσεξες.
Καλή σου νύχτα.
Ευπρόσδεκτοι οι άγγελοί των εκπληκτικών στίχων σου, καλή μου Σοφία. (Πες τους όμως να μη με ξυπνήσουν απότομα...)
Σε ευχαριστώ και καλή σου νύχτα.
ΥΓ. Όταν συνειδητοποιώ πόσο γρήγορα μπορείτε να γράφετε κάποιες φίλες μου 'ρχεται να τα παρατήσω και να ασχοληθώ με τις μπογιές μου.
Είναι παλιό. Απλά όταν διάβασα το δικό σου, συνειρμικά πήγα εκεί.
Είναι που τα ποιήματα μας πιάνουν από το χέρι κάποιες φορές και μας οδηγούν σε συγγενικά μονοπάτια.
...Θα φροντίσω να μη σε ξυπνήσουν απότομα οι άγγελοι.
Σωστό είναι αυτό που λες για τα ποιήματα. Σε τελική ανάλυση τα θέματα των ποιητών δεν είναι - και δεν ήταν, από καταβολής κόσμου - πάνω από πεντε εξι...
Κάπως έτσι είναι αγαπητέ Χρίστο. Ανακυκλώνουμε τα θέματα με τις δικές μας λέξεις. Κάποιες φορές μάλιστα οι λέξεις και τα νοήματα συμπίπτουν τόσο που αισθάνεσαι πως βαδίζεις τον ίδιο δρόμο από διαφορετική κατεύθυνση. Ο προορισμός όμως είναι ένας.
Καλή σου Κυριακή.
Και πάλι συμφωνώ.
Καλό βράδυ, Σοφία.
Στην τέχνη και εν προκειμένω στην ποίηση οι καρποί όσο ωριμάζουν τόσο "μικραίνουν".
Τότε πρέπει να τους κόβουμε!
Καλό βράδυ Χρίστο.
Μου αρέσει πού αυτό που έγραψες, καλή μου και πάντα ευγενική Πανδώρα. Είναι τόσο ταιριαστό με το νόημα του ποιήματός μου...
Μακάρι να το καταλάβαιναν όλοι αυτό...
Καλή σου μέρα κα καλή βδομάδα.
Καλέ μου φίλε Diatton ,
δεν ξέρω τί βλακεία έκανα και σβήστηκε το σχόλιό σου
(...Εγώ τώρα το είδα Χρήστο κι ήθελα να σου εκφράσω το θαυμασμό μου... ).
Σου ζητώ χίλιες φορές συγνώμη.
Καλήμερα και καλή εβδομάδα.
Και πάλι συγνώμη.
Και προς τους δύο
(pandora , Diatton )
... Μάλλον είμαι (εκτός από ολίγον "ούφο" και)μια μέρα πίσω...
Δουλεύω πολύ αυτόν τον καιρό. Απ' ότι φαίνεται περισσότερο από ότι αντέχω...
Παρ' όλα αυτά, καλή βδομάδα... Κακό δεν κάνει...
Χρίστο μη νιώθεις άσχημα. Έχω χάσει κι εγώ σχόλια από τότε που χρησιμοποιώ τον μετριασμό. Ίσως να μην ευθύνεσαι καν γι αυτό.
Καλή δύναμη γιατί μάλλον δουλεύεις εντατικά.
Σ'ευχαριστώ πολύ, Πανδώρα μου.
Δημοσίευση σχολίου