
Φθοράς αειφορία.
Ακρυλικό σε καμβά.
* * *
Λήθη, καθρέφτη
αχερούσιε, δώσ' μου
τη γαλήνη σου
* * *
* * *
Λήθη καθρέφτη
του μηδενός δώσε μου
τη γαλήνη σου
* * *
* * *
μικρή ροάδα,
αίμα φυλλορροώντας,
μου λες άνοιξη
* * *
* * *
άστοργος χρόνος
από τα δάχτυλά μου
γλιστάει. Για που;
* * *
* * *
Σιγανή βροχή
αργά τον χρόνο μετράς.
Σαν τον θάνατο...
* * *

* * *
χιόνι ανθίζει
χαρμόσυνα στολίζει
το νεκρό κλαδί.
* * *
* * *
τυφλή ομίχλη
σωπαίνουν τα χρώματα
λευκό σκοτάδι.
* * *

* * *
Χωρίς πια φύλλα
κλαδί σα μνήμη γυμνό.
Μελαγχολία.
* * *